Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΠΗΓΕ ΕΞΩ ΚΑΙ ΜΕ ΑΦΗΣΕ ΝΑ ΠΑΙΞΩ Η ΚΑΪΕΝΗ ΣΑΝ ΓΥΡΙΣΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΘΑ ΡΑΪΣΕΙ ΕΦΑΓΑ ΟΛΑ ΤΑ ΓΛΥΚΑ ΤΗΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΦΩΚΑ ΤΗΣ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΙ Τ ΣΥΚΑΛΑΚΙ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΡΑΤΖΑΚΙ ΤΑ ΕΦΑΓΑ ΟΛΑ ΠΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΑΣ ΜΗ ΦΑΝΕ
 ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΜΑΘΑΝΕ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΜΕ ΟΔΗΓΟΥΣΕ ΝΑ "ΞΗΤΣΚΑΛΙΑΖΟΥ" ( ΝΑ ΑΔΕΙΑΖΩ ΤΟ  ΓΛΥΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΦΩΚΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΝΟΙΑΖΟΥΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΘΥΜΟ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΜΟΥ ΗΜΟΥΝΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΓΛΥΚΑΤΖΟΥ ΕΛΑΤΤΩΜΑ ΜΕΝ ΓΛΥΚΟ ΔΕ!!!!!!!
 ΦΩΚΑΣ = ΕΝΑ ΓΙΑΛΙΝΟ ΜΠΟΛ ΠΟΥ ΕΒΑΖΑΝ ΤΟ ΓΛΥΚΟ) ΕΛΕΓΑΝ ΠΩΣ ΑΜΑ ΒΑΛΕΙΣ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΞΙΝΙΖΕ ΚΑΙ ΑΦΡΙΖΕ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ ΑΛΗΘΕΙΑ Η ΨΕΜΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΙΣΩΣ ΝΑ  ΦΟΒΕΡΙΖΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ "ΔΕΥΤΕΡΩΝΑΝ" ΤΗ ΚΟΥΤΑΛΙΑ

Elvis Presley - And I Love You So - Lyrics

15 Οκτωβρίου 2014 στις 2:59 μ.μ. ·

Την Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014 όλα τα παιδιά του σχολείου μας από την Ά ως την ΣΤ΄ περάσαμε μια τέλεια ημέρα στο ΟΑΚΑ! Πόσα πολλά αθλήματα γνωρίσαμε…. Σκοποβολή, τοξοβολία, badminton, αθλήματα στίβου (ταχύτητα, σκυταλοδρομία, σφαιροβολία, άλμα εις μήκος), ποδόσφαιρο, αναρρίχηση, ξιφασκία, τραμπολίνο, χόκει, κρίκετ. Η εκδρομή μας τελείωσε με μια ευχάριστη έκπληξη, αφού παραλάβαμε κύπελλα, μετάλλια και αναμνηστικά από το γνωστό αθλητή και προπονητή στίβου κ. Κοκκόλη. Μακάρι να ξαναπάμε ΓΙΑΝΝΗΣ

ΚΑΠΟΤΕ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΜΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ18 ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΗ ΕΣΥ ΚΙ ΕΓΩ

ΜΕΜΕ ΜΟΥ ΣΕ ΈΒΓΑΛΑ ΑΣΠΡΟΠΡΌΣΩΠΗ, ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΟΤΙ ΕΣΥ ΜΟΥ ΕΜΑΘΕΣ ΤΗΝ ΑΛΦΑΒΗΤΑ ΚΙ ΕΣΥ ΕΠΑΙΖΕΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΑ ΠΑΖΛ - ΠΟΥ ΟΛΟ ΜΟΥ ΕΠΑΙΡΝΕΣ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ, ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΑ ΕΛΕΓΕΣ ΚΑΛΑ . . ΣΟΥ ΧΡΩΣΤΑΩ ΛΟΙΠΟΝ ΚΙ ΕΣΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΜΟΥ, ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕΜΕ: Ω-ΨΙ-ΧΙ-ΦΙ-Υ--ΤΑ- ΣΙ- ΡΟ- ΠΙ-Ο-ΞΕ-ΝΙ- ΜΙ -ΛΙ-- ΚΙ-Ι--ΘΕ-Η- ΖΟΪ- Ε-ΔΙ-ΓΑ- ΒΙ- Α ΘΥΜΑΣΕ ΓΙΑΝΝΗ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΑΣ?? ΤΗΝ ΑΛΦΑΒΗΤΑ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΞΕΡΑΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ....ΑΝΑΠΟΔΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Η "ΜΕΜΕ" ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΠΟΤΕΣ ΔΕΝ ΜΕ ΦΩΝΑΞΕ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΤΟΥ ΛΕΞΟΥΛΕΣ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΩΡΟ ΜΟΥ!!!!! ΕΝΑ ....ΛΥΘΑΡΑΚΙ ΕΒΑΛΑ ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ, ΠΟΛΥ ΥΠΕΡΙΦΑΝΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ!!!!!

ΥΠΟΤΡΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΗ ΤΑΞΕΙΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟ

αποχαιρετισμός

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ ΕΛΥΤΗΣ : Κοίτα να προφέρεις καθαρά τη λέξη θάλασσα έτσι που να γυαλίζουν μέσα της όλα τα δελφίνια.... .ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ .ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ Τα δελφίνια είναι γλυκά, ειρηνικά και αγαπησιάρικα ζώα. Τους αρέσει η παρέα των άλλων, είναι παιχνιδιάρικα και δείχνουν τρυφερότητα σε οποιαδήποτε στιγμή. Τα αλήθινα σου χαρακτηριστικά είναι ίδια με αυτών των πανέμορφων ζώων και πρέπει να είσαι υπερήφανος για αυτά ΓΕΙΑΑΑΑ!!!!!!!!!! clock-desktop.com ..... ..... ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ Θέλω τόσα να σου πω μα σωπαίνουν οι λέξεις, το μυαλό σταματά, μηδενίζει τις σκέψεις. Και τα μάτια θολά σ' ότι γύρω αντικρίζουν, την δική σου θωριά αναζητώντας δακρύζουν. Μες την τόση ερημιά, στης ζωής το φορτίο, είσαι μεσ' την ζωή ηλιαχτίδα στο κρύο. Στην ερμιά της ψυχής μπήκες σαν ηλιαχτίδα, φωτεινές τις πλευρές της ζωής μου τις είδα πότε πέρασαν 12 χρόνια τo "delfinaki" Γιάννης πια πότε πέρασαν 12 χρόνια τo "delfinaki" Γιάννης πια πολύχρονο,ευτυχισμένο ψυχή μου!! ,, ,, Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΟΥ!!!!!!! ΝΑ ΚΥΛΟΥΝ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΝΕΦΑΚΙΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ!!! ΜΕΜΕ .. .. ΥΠΟΤΡΟΦΙΑ ΥΠΟΤΡΟΦΙΑ ΥΠΟΤΡΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΗ ΤΑΞΕΙΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟ ,, ,, μπραβο . . …ο ανοιχτός ουρανός, η κινητή αρχιτεκτονική των νεφών, οι εναλλασσόμενοι χρωματισμοί της θάλασσας, το σπινθήρισμα των φάρων είναι ένα θαυμάσιο πρίσμα για να διασκεδάσει το βλέμμα δίχως να κουραστεί... ΦΥΣΗΞΕ ΒΟΡΙΑΣ ΜΑ'Ι'ΣΤΡΟΣ ΤΡΑΜΟΥΝΤΑΝΑ!!!! πρόγνωση καιρού από το weather.gr ANEMOI ANEMOI εεεεεεε !!!!!!!! σαλπαααααρουμεεεεε !!!!!!! εεεεεεε !!!!!!!! σαλπαααααρουμεεεεε !!!!!!! Σάββατο, 1 Οκτωβρίου 2016 ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΟΠΩΣ ΠΕΡΣY!!!! μεμέ Σου εύχομαι μωρό μου να έχεις μια όμορφη ζωή να είναι μεγάλα τα όνειρα σου και οι στεναχώριες σου μικρές έως καθόλου!! Εύχομαι να μη χρειαστεί ποτέ να κουβαλήσεις πιο πολλά από όσα αντέχει η καρδιά σου!!! Tο ξέρω πως μεγάλωσες, όμως για μένα θα είσαι πάντα το μωρό μου κι εγώ θα είμαι η "μεμέ" σου που θα έχω την ένοια σου πάντα και την αγκαλιά μου ανοιχτή!!!!!!!!!! Αναρτήθηκε από regina Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis! Μοιραστείτε το στο Twitter Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίηση στο Pinterest Πέμπτη, 29 Σεπτεμβρίου 2016 Αναρτήθηκε από regina Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis! Μοιραστείτε το στο Twitter Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίηση στο Pinterest Καμώματα του καλοκαιριού!! Αναρτήθηκε από regina Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis! Μοιραστείτε το στο Twitter Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίηση στο Pinterest Τρίτη, 20 Σεπτεμβρίου 2016 Αναρτήθηκε από regina Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis! Μοιραστείτε το στο Twitter Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίηση στο Pinterest Διακοπές στο όνειρο μου πια!!!!! Αναρτήθηκε από regina Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis! Μοιραστείτε το στο Twitter Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίηση στο Pinterest Πέμπτη, 15 Σεπτεμβρίου 2016 Αναρτήθηκε από regina Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis! Μοιραστείτε το στο Twitter Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίηση στο Pinterest Τετάρτη, 14 Σεπτεμβρίου 2016 14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ Αναρτήθηκε από regina Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis! Μοιραστείτε το στο Twitter Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίηση στο Pinterest Παρασκευή, 9 Σεπτεμβρίου 2016 ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ. ΚΑΛΗ ΜΑΘΗΣΗ!!!! Μεμέ Αναρτήθηκε από regina Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis! Μοιραστείτε το στο Twitter Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίηση στο Pinterest Τρίτη, 5 Ιουλίου 2016 Η Πελαγία Αντωνάκα περήφανη μαζί με Regina Reginant. Χθες στις 11:43 π.μ.

‎Regina Reginant‎ προς Πελαγία Αντωνάκα

8 Ιουλίου · Plomári ·

Πελαγία Αντωνάκα ΜΕΜΕ ΜΟΥ ΣΕ ΈΒΓΑΛΑ ΑΣΠΡΟΠΡΌΣΩΠΗ, ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΟΤΙ ΕΣΥ ΜΟΥ ΕΜΑΘΕΣ ΤΗΝ ΑΛΦΑΒΗΤΑ ΚΙ ΕΣΥ ΕΠΑΙΖΕΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΑ ΠΑΖΛ - ΠΟΥ ΟΛΟ ΜΟΥ ΕΠΑΙΡΝΕΣ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ, ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΑ ΕΛΕΓΕΣ ΚΑΛΑ . . ΣΟΥ ΧΡΩΣΤΑΩ ΛΟΙΠΟΝ ΚΙ ΕΣΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΜΟΥ, ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Regina Reginant Ω-ΨΙ-ΧΙ-ΦΙ-Υ--ΤΑ- ΣΙ- ΡΟ- ΠΙ-Ο-ΞΕ-ΝΙ- ΜΙ -ΛΙ-- ΚΙ-Ι--ΘΕ-Η- ΖΟΪ- Ε-ΔΙ-ΓΑ- ΒΙ- Α ΘΥΜΑΣΕ ΓΙΑΝΝΗ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΑΣ?? ΤΗΝ ΑΛΦΑΒΗΤΑ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΞΕΡΑΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ....ΑΝΑΠΟΔΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

 

ο καιρός "περδίκωσε" έτσι άκουγα να λένε οι μεγάλοι τότε! Χειμωνιάζει αυτό ήταν και τα βελόνια αγγομαχούσαν!! Πανωφόρια, κάλτσες έπρεπε να ετοιμαστούν. Οι γιαγιάδες "μπροστάριδες" τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους έπρεπε να έχουν να φορούν "επί το έργον" λοιπόν οι γιαγιά το νήμα μαζεύεται σε κουβάρι κι βελόνες το περιμένουν και τα ροζιάζμενα χέρια της για γιαγιάς θα κάνουν θαύματα!!!!!!!!!!!!!!!!!

Προικοσύμφωνο της Σύρου από το 1671
Από τα αρχεία της Νομαρχίας Κυκλάδων το ακόλουθον προικοσύμφωνον

Εν έτι 1671 μηνί Ιανουαρίω ημέρα δεκάτη εν Σύρω. εν ονόματι της Αγίας Τριάδος και της Κοκκίνης προστάτιδος της νήσου Σύρου.

Προκοσύμφωνον της πρώτης μας κόρης και της θυγατρός του Κωστάκη και της Σμαράγδας και της μακαρίτισσας της γυναικός μου Πιπινίτσας ήτις θα πάρη νόμιμον σύζυγον τον Ντεμογιαννάκη του Κωνσταντάκη της Πιπινίτσας Πηνελόπης Βαρβαρίτσας.
Και εγώ και η μακαρίτισσα η γυναίκα μου Πιπινίτσα δίδομεν την συγκατάθεσίν μας εις το να πάρη η κόρη μας

Κατή, νόμιμον σύζυγον και να τον έχη να τον νέμεται μέρα νύκτα, τον Ντεμογιαννάκη Μανωλάκην του Κωνσταντάκη και της Πιπινίτσας Πηνελόπης Βαρβαρίτσας.

Εν πρώτοις δίδομεν από τα φύλλα της καρδιάς μας την ευχήν να τρισευτυχήσουν και να πολυχρονίσουν.
Δεύτερον δε τέσσαρα εικονίσματα το πρώτον ευς ξύλον δυνατόν και χονδρόν δύο δάκτυλα και τα άλλας εις αχιβάδα.
Τρία υποκάμισα τα δύο μικρά και το ένα μεγάλο, δύο μικρά αποκατινά (εσώβρακα) παστρικά, ατρύπητα και ολόγερα.
Δύο μισοφόρια ολόγερα και μπουγαδιασμένα.
Ενάμισι ζευγάρι κάλτσες εως ότου να γίνη ο γάμος έχη καιρόν να πλέξη και την άλλη για να γίνουν δύο ζευγάρια.
Ενα φουστάνι από τσίτι ριγωτό, άλλο ένα από σακονέτα της μακαρίτισσας της γιαγιάς μου. Ένα μανδύλι του λαγιού και δύο μανδοσαλάμια
Μια φασκιά για τα καλορίζικα
Δύο ζεύγη παπούτσια το ένα μπαλωμένο Σαράντα πήχες βρακοζώνα και μετά τον θάνατο του παπού μας άλλη τόση.
Του γαμβρού μια σκούφια να την φορή βραδιά παρά βραδιά δια να μη του τρυπήση γρήγορα.
Δύο τσουκάλια κάστρινα της καραίτισσας της γιαγιάς μου
Δύο φλιτζάνια του καφέ χωματίνια. Το αμελέτητο με δύο χέρια νεροπαστρικό και άπιαστο Τρεις βελόνες της κάλτσας.
Ένα ζάρφι χωματένιο
Ένα στρώμα μπαλωμένο της μακαρίτισσας της γιαγιάς μου από φύλλα καλαμόφυλλα.
Ένα λύχνο χωματένιο και άλλον έναν από ντενεκέ
Ένα κλειδί

Μια ψυράγγα (χωράφι) ίθα με μιά παλέστρα του γαϊδάρου
Τρία ρεάλια, πέντε παράδες και επτά άσπρα. Κοντά με όλα αυτά που τους κάμαμεν τους νοικοκυραίους της Σύρου την μίαν κάμαραν του σπιτικού που καθούμαστε και άμα πεθάνω εγώ και ο παππούς της Κατής όλο το σπίτι.
Ακόμη δε και αυτά 2 κόττες ένα πετεινό, είκοσι αυγά, ένα κόσκινο, μία μπιρμπιτσέλια σπητίσια μακαρόνια, και αν προφθάσουμεν θα κάνουμε άλλα τόσα.

Δέκα οκάδες ελιές και πέντε οκάδες χαμάδα, 2 βάζα κάπαρι, δύο ντουζίνες χήνους, σαράντα κοπόνια κρομμύδια όλα αυτά να τα κάμουν θάλασσα να τρών και να πίνουν όλο το οκταήμερο γαμβρός και νύμφη και όλο το συμπεθεριό και οι ποιό κοντά γειτόνοι.

Εις τον γαμβρόν, την Κατή με τα ούλα της.

Ο πενθερός Κωνσταντάκης της Σμαράγδας

Εν Σύρω τη 10 Ιανουαρίου 1671 Πηγή: ingossip.gr |  Tο διαβάσαμε εδώ

Πανηγυρική εκδήλωση στο Φοινικόδασος για τα εγκαίνια του ιερού Ναού της Παναγίας της Παναγιούδας ( 22/5/1927)

Ο Καλαμιάρης ευτύχισε να φιλοξενήσει μια σειρά από επώνυμες οικογένειες είτε αυτές ήταν αυτόχθονες, είτε προερχόταν απ την πόλη της Μυτιλήνης, αποκτώντας με τον τρόπο αυτό τον τίτλο « Αριστοκρατικός». Ο Παναγιώτης Αλεπουδέλλης, πατέρας του μεγάλου νεοέλληνα και νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, γεννήθηκε και μεγάλωσε στον οικισμό. Η οικογένεια άλλαξε επίθετα στο πέρασμα του χρόνου όπως Αλεπός και Λεμονός . Ο Λεμονός σύμφωνα με τον Βαλέτα, υπήρξε ένας απ του ένθερμους υποστηρικτές της Ελληνικής επανάστασης του έτους 1821, προσφέροντας και σημαντική οικονομική υποστήριξη. Το όνομά του προήλθε από τα πολλά λεμονόδενδρα τα οποία διατηρούσε όχι μόνο στον Καλαμιάρη αλλά και στη γύρω περιοχή. Παράλληλα η οικογένεια ανέπτυξε και αξιόλογη επιχειρηματική δραστηριότητα ασχολούμενη με την πυρηνελαιουργία και τη σαπωνοποιία. Η δημοσίευση ιδιωτικών συμφωνητικών μελών της οικογενείας για την ενοικίαση ιδιοκτητών χώρων στην προκυμαία της Παναγιούδας αποδεικνύουν την ταχύτατη ανάδειξή της σε οικονομική δύναμη.
Η απόκτηση πλούτου οδήγησε την οικογένεια Αλεπουδέλλη στη λογική των χορηγιών. Δύο βρύσες οι οποίες δεν υπάρχουν στις μέρες μας, η πρώτη εγγύς του πύργου της οικογένειας στον Καλαμιάρη και η δεύτερη στο χώρο του γηπέδου ποδοσφαίρου της Παναγιούδας, καθώς και το εντυπωσιακό ξυλόγλυπτο τέμπλο του Ιερού Ναού της Παναγίας, ήταν έργα των Αλεπουδέλληδων.
Σε μία από τις τελευταίες του επισκέψεις στον Καλαμιάρη , ο Οδυσσέας Ελύτης εναπόθεσε ένα λουλούδι στο παράθυρο του παλαιού πύργου της οικογένειας και αναζήτησε την βρύση, την αποκαλούμενη « Λεμονού», εκφράζοντας παράλληλα την απογοήτευσή του για την καταστροφή της.
Συμφωνητικό του Θρασύβουλου Αλεπουδέλλη με τους Χρήστο Παπαϊωάννου και Γιαννίκο Μιχαήλ Πλιαπλιά για την ενοικίαση καφενείου στην Παναγιούδα ( 1906)

Τον οικισμό αναφέρει ο Οικονόμου Τάξης το έτος 1909**.Η παρουσία επίσης των « προχούντων» οικογενειών της Μυτιλήνης , Παρίτση, Βενλή, Παπαπαναγιώτου, Χατζηαποστόλου, Παπαϊωάννου, Χατζηχριστόφα, Μητρέλια, Καψιμάλη, Σουρλάγκα, Φουρτούνα κ.α. συνδέθηκε με την ανέγερση των γνωστών τρίπατων «Πύργων» του Καλαμιάρη και την αποκορύφωση της αίγλης του οικισμού.



ROBERT HADKINSON-ΦΟΙΝΙΚΟΔΑΣΟΣ
Την περιοχή βόρεια του οικισμού επέλεξε ως μόνιμη κατοικία της στα τέλη του 19ου αιώνα, η αγγλική οικογένεια Άτκινσον. Η γενικότερη δραστηριότητα της οικογένειας με επικεφαλής τον Ροβέρτος Άτκινσον ( 1840-1923), στα γύρω χωριά αλλά και στην πόλη της Μυτιλήνης, συνδέθηκε με εργοστάσια στη σημερινή βιομηχανική περιοχή των Παμφίλων και με τη δημιουργία του περίφημου «Φοινικοδάσους» στη θαλάσσια περιοχή του Καλαμιάρη. Η ανάθεση της κατασκευής των υδραυλικών εγκαταστάσεων του διδακτηρίου του Γυμνασίου της Μυτιλήνης (1890) από την Εφορεία των Φ.Κ.Μ. στο μέλος της οικογένειας Φρειδερίκο Άτκινσον, αποδεικνύει τις ιδιαίτερες τεχνικές γνώσεις, που αυτός κατείχε.

Εκείνο όμως που ως τις μέρες μας παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον είναι το γνωστό, μικρό δάσος, αποτελούμενο από 26 περίπου μεταφερόμενους απ την Αίγυπτο με πλοίο Φοίνικες ( Phoenix Canariensis) , διατεταγμένους σε δύο σειρές από Βορρά προς Νότο. Το Φοινικόδασος ή « η μπαχτσές τ Γκλιζέλ» όπως αυτό ήταν γνωστότερο στους περιοίκους, φιλοξένησε λόγω της εξαιρετικής ομορφιάς του, σημαντικές εκδηλώσεις της περιοχής , συχνές εκδρομές και επισκέψεις.



Η τοποθέτηση στο έδαφος των φοινικόδενδρων απ τον Άτκινσον ήταν υποδειγματική, όπως αποδεικνύει η φωτογραφία του ζεύγους Δημήτρη και Ευρώπης Παπαγεωργίου κατά την επίσκεψη τους στο παρακείμενο περιβόλι και στο Φοινικόδασος( δεκαετία 1930) . Με την πάροδο των ετών ο αριθμός των φοινικόδενδρων έχει σχεδόν διπλασιαστεί εξαιτίας της άναρχης αυτοφυούς δραστηριότητας που προήλθε απ τους καρπούς των κυρίως δέντρων, μεταμορφώνοντας στην κυριολεξία το καλαίσθητο δασύλλιο
Στη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής στο νησί, αρκετοί πατριώτες συνέχισαν τον αγώνα ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα στη Βόρεια Αφρική, φυγαδευμένοι τις ασέληνες νύχτες απ τους φοίνικες στην απέναντι Μικρασιατική ακτή. Αρκετοί μάλιστα από αυτούς ήταν ντυμένοι με τουρκικές ενδυμασίες βγαλμένες απ τα σεντούκια των κατοίκων του Καλαμιάρη, ώστε να μη γίνονται αντιληπτοί απ τους Τούρκους.

Ο ΚΑΛΑΜΙΑΡΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 20ο ΑΙΩΝΑ

Κατά τις πρώτες δύο δεκαετίας του 20ου αιώνα ο Καλαμιάρης παρουσίασε τα πρώτα συμπτώματα απώλειας της αίγλης του. Κύριος λόγος ήταν η μετακίνηση του κέντρου βάρους της οικιστικής ανάπτυξης της Μυτιλήνης προς την πλευρά του αεροδρομίου με την παράλληλη ανέγερση από τις αριστοκρατικές οικογένειες εξαιρετικών αρχιτεκτονημάτων, όπως του αρχοντικού Αλεπουδέλλη κ.λ.π.. Η μετακίνηση αυτή συμπεριέλαβε αυτονόητα και τις πλουτοπαραγωγικές δραστηριότητες με αποτέλεσμα την σταδιακή εγκατάλειψη των πύργων του Καλαμιάρη. Οι περισσότεροι από αυτούς κατεδαφίστηκαν και οι πέτρες τους χρησιμοποιήθηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής για την κατασκευή οχυρωματικών έργων ή τροποποιήθηκαν αρχιτεκτονικά. Στις μέρες μας διασώζεται μικρός αριθμός, για να μας θυμίζει εν μέσω της επερχόμενης οπλισμένης, σκυροδεματικής θύελλας, τον παλιό καλό οικισμό.

Στη φωτογραφία διακρίνονται από αριστερά προς τα δεξιά ο Πρόεδρος της τότε Κοινότητος Ρασβίτσος, ο Μαλιάκας Γ. Νιάνιας, αδελφός του Καθηγητή Δημήτρη Νιάνια ( ο πρόσκοπος στη μέση), η μαμή του χωριού Ελένη Καρεκλά και ο Αθανάσιος Βοστάνης. Στο βάθος αριστερά διακρίνεται και ο Μητροπολίτης Μυτιλήνης Ιάκωβος ο Δυρραχίου).

Σου εύχομαι μωρό μου να έχεις μια όμορφη ζωή να είναι μεγάλα  τα όνειρα σου και η στεναχώριες σου μικρές έως καθόλου!! Εύχομαι να μη χρειαστεί ποτέ να κουβαλήσεις πιο πολλά από όσα αντέχει η καρδιά σου!!! Tο ξέρω πως μεγάλωσες, όμως για μένα θα είσαι πάντα το μωρό μου κι εγώ θα είμαι η "μεμέ" σου που θα έχω την ένια σου πάντα και την αγκαλιά μου ανοιχτή    

Η ώρα είναι δύο το μεσημέρι όταν μπαίνω για μερικά γρήγορα ψώνια στο μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Αφού παίρνω τα πράγματα που ήθελα συνομιλώ με την καταστηματάρχη για λίγο. Με την άκρη του ματιού της κοιτά επίμονα πίσω μου και γυρίζω να δω τι κοιτάει.
Ταυτόχρονα την ακούω να λέει «Μαρία τέλειωνε γιατί δεν θα πας στο κολυμβητήριο». Γυρίζω και βλέπω το κοριτσάκι της. Μαθητριούλα της Β Δημοτικού καθισμένη στο γραφείο της μαμάς να προσπαθεί να κάνει τα μαθήματά της. Η μαμά προφανώς είχε δει πως χαζεύει και σπεύδει να την απειλήσει. Χωρίς άλλο πρόλογο της λέω «Της αρέσει πολύ της Μαρίας το κολυμβητήριο ε;». Ναι μου λέει πού το ξέρετε; «Μα εσείς μόλις το είπατε» της απαντώ. «Το είπα; Πότε το είπα». «Το είπατε και πολύ ξεκάθαρα κιόλας». «Το είπατε απειλώντας και εκβιάζοντας τη Μαρία να κάνει κάτι που δεν θέλει γιατί αλλιώς θα της στερήσετε κάτι που θέλει». Με κοίταξε έκπληκτη και μόνον επειδή με εκτιμά δεν με έβρισε παρά εξακολουθώντας να με κοιτά χωρίς να καταλαβαίνει με λέει. «Μα δεν την εκβιάζω χρησιμοποιώ το Κολυμβητήριο για επιβράβευση».
Πόσο λανθασμένα τα έχουμε βάλει μέσα στο κεφάλι μας! Πέρασε τουλάχιστον μισή ώρα μαζί της για να την κάνω να καταλάβει πως αυτό που κάνει δεν είναι επιβράβευση. Λειτουργεί αρνητικά μέσα στο παιδί, δεν είναι εφαλτήριο για προσπάθεια παρά μόνο για θυμό και ανταγωνισμό. Δεν είναι εργαλείο εκπαίδευσης αλλά τούτη η μέθοδος μας πάει πίσω σε αναχρονιστικές συνθήκες όπου ο ανώτερος έχει το δικαίωμα να λειτουργεί σαν ο παντογνώστης που αποφασίζει πότε κάποιος είναι καλός και τον αμείβει και πότε είναι κακός και τον τιμωρεί.

Διαφήμιση

Πόσες γενιές μεγάλωσαν με τη μέθοδο αυτή! Όλες δυστυχώς! Και συνεχίζουμε εν έτη 2015 να εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας με τη μέθοδο του καρότου. Στο παράδειγμά μας το καρότο είναι το κολυμβητήριο. Η καημένη η Μαρία μόλις άρχισαν τα σχολεία έχει το κολυμβητήριο να της θυμίζει λίγη απ’ την ανεμελιά του καλοκαιριού και τη χαρά του παιχνιδιού και της ελευθερίας (αν και δεν είναι και ακριβώς έτσι μιας και στα περισσότερα κολυμβητήρια προσπαθούν για επιδόσεις λες και προπονούν Ολυμπιονίκες) και η μάνα αντί να αναζητά λόγους να συνοδεύσει το παιδί της στη χαρά, στο παιχνίδι, στην ανεμελιά, στην ελευθερία, χρησιμοποιεί την καλύτερη στιγμή της μέρας για καρότο. Αν τρέξεις θα το πιάσεις. Αν όχι ούψ την πάτησες. Εσύ φταις ας πρόσεχες. Τι γίνεται μέσα στη ψυχή αυτού του 7χρονου παιδιού; Γιατί να αγαπήσει το σχολείο; Γιατί να αγαπήσει τη μάθηση; Γιατί να μην είναι θυμωμένο που τα διαβάσματα θα γίνουν αιτία να μην απολαύσει αυτή την μόνη ώρα της χαράς που του έμεινε να του θυμίζει πως είναι παιδί;
Και ας γυρίσουμε πίσω στα λεγόμενα της μαμάς «Μα δεν την εκβιάζω χρησιμοποιώ το κολυμβητήριο σαν επιβράβευση»! Και ποιος είπε αγαπητή μου μαμά και μαμάδες όλου του ελληνικού τρελοκομείου ότι το παιδί σας είναι σκυλάκι ή μαϊμουδάκι που θα καταφέρετε να το κάνετε να λειτουργήσει έτσι ώστε να πάρει το μπισκοτάκι ή την καραμέλα; Ποιος σας είπε πως το παιδί, ναι το 7χρονο παιδί δεν αντιλαμβάνεται μέσα βαθιά στην ύπαρξή του πως η συμπεριφορά αυτή είναι ανταγωνιστική και το μόνο που θα καταφέρει είναι να φέρει στην επιφάνεια τη ματαίωση και τη μειονεξία; Πότε αυτά θα γίνουν αυτονόητα όχι για τους ειδικούς αλλά για την πλειονότητα των γονιών και των εκπαιδευτικών; Μόνον όταν τα πληροφορηθούμε, τα αντιληφθούμε, τα κατανοήσουμε και θελήσουμε να κάνουμε την αλλαγή.
Η κουβέντα βέβαια συνεχίστηκε και οι απορίες της μαμάς ήταν μεγάλες. Και «πώς θα την κάνω να διαβάσει;». Σε κάθε λέξη άλλη σύναψη μέσα στον εγκέφαλό μου δημιουργούσε την ανάγκη για επέμβαση και πληροφόρηση. Να την «κάνω» να διαβάσει; Ποιος είπε στον Έλληνα γονιό πως είναι υποχρέωσή του το διάβασμα του παιδιού του και μάλιστα πως πρέπει «να το κάνει» να θέλει. Εκείνο το ωραίο λογοπαίγνιο που λέει «Θέλω να θες αλλά να θες που θες» στο μεγαλείο του. Είναι πολλές οι φορές που το λέω περιμένοντας τον άλλον να γελάσει με εκείνο το γέλιο της αναγνώρισης πως ωχ τον τσάκωσαν να κάνει κάτι που δεν βοηθά και εκείνος με κοιτά με μάτια αγελαδινά πιστεύοντας πως απλά είπα αυτό που χρειαζόταν να ειπωθεί γιατί «ναι» έτσι είναι αυτό, είναι το σωστό «Να θέλει που θέλει».