Όταν ζυγώνει η βραδιά
και γλυκοσουρουπώνει
βαθιά μου σφάζουν την καρδιά
της ερημιάς μου οι πόνοι

Θλιμμένο σούρουπο
ποτέ να μη νυχτώνει
γι’ αυτούς που ζούνε μόνοι

Κάθε ηλιοβασίλεμα
δε ξέρω τι μου φταίει
με παίρνει το παράπονο αχ
και η καρδιά μου κλαίει

Θλιμμένο σούρουπο
ποτέ να μη νυχτώνει
γι’ αυτούς που ζούνε μόνοι